Page 47 - orada_bir_koy_var_uzakta

Bazı zamanlar içinde bulunduğumuz Herhangi bir darlık yahut zorluk
durumun veya duygunun sonsuza yaşandığı an dedem, başını biraz eğip
kadar devam edeceği hissine kapılırız. gözlüklerinin üzerinden bakarak şöyle
Bitmeyeceğini sandığımız o duygu der:
bazen mutluluğun zirvesi gibidir bazen “Her kışın ardından bahar, her karanlık
de üzüntünün sessiz kuyusu... gecenin ardından sabah gelir. Merak
Bize ışık olup yolumuzu aydınlatacak etmeyin, her zorluktan sonra mutlaka
sözler duymak isteriz böyle anlarda. bir kolaylık ve güzellik kapısı açılacaktır.”

Vücudunun herhangi bir bölgesindeki Sonra gülümseyerek göz kırpar.
keskin ağrıyla sabırsızca sabahın Bu sözü duyunca gerçekten de insanın
olmasını beklediğin bir gece yaşadın mı üzerinden bir yük kalkar sanki. İçimizi
hiç? dışımızı umudun sıcak örtüsü kaplar.
Bu soruyu, dedemin çok sevdiğim bir Umut deyince, dedemin sevdiğim bir
sözünü paylaşmak için sordum. Aslında sözü daha vardır. Onun bize moral
tam onun sözü de sayılmaz. Ama vermek için söylediği “Gülümsemek ve
yüzyıllardır aktarılan bir atasözünü umut, insandan insana bulaşır. Bunları
demiş bile olsa tıpkı adımız gibi olabildiğince çoğaltıp çevrene yayman
söyleyenini hatırlatan sözlerden biri bu. gerek.” sözünü her fırsatta anarım.

Dedem, ayaklı kütüphane gibidir. Bazen de “Umutlu olmak, huzura ka-
Yaşadığımız her duruma uygun bir vuşmak için geçilen dar bir kapıdır.” der
atasözü, özdeyiş veya tekerlemeyle dedem.
söze girer çoğu zaman. Onun dilinden
dökülen sözler, o anki durumu çok Gerçekten de umut, bizleri daracık yol-
güzel özetler. Öyle anlarda dedemi lardan sonsuz genişlikteki gökyüzüne
kitaplardaki ve çizgi filmlerdeki yaşlı ulaştıran büyük kanatlar gibidir. Umut
bilgelere benzetirim. kanatlarımızı çırparak birçok güzelliğe
kavuşabiliriz.

Tolga Eranus
Saadet Ceylan

45 45 45 45