Page 51 - orada_bir_koy_var_uzakta
P. 51

Kayseri’de tamamladıktan sonra
                                                                    2012’de Ankara’ya taşındık ve ikinci
                                                                    sınıfı Şafaktepe İlköğretim Okulunda
                                                                    okumaya başladım. Bu okul,
                                                                    hayatıma yepyeni bir renk kattı. Masa
                                                                    tenisi ile burada tanıştım. Antrenörüm
                                                                    Yusuf Kılınçkaya’nın teşvikleriyle masa
                                                                    tenisinde hızla ilerledim. 2015 yılından
                                                                    itibaren katıldığım farklı seviyelerdeki
                                                                    masa tenisi turnuvalarında önemli
                                                                    dereceler aldım.
                    Hele yürüyemediğimi bilmeyen birkaç
                    yakınımın; ‘’Kocaman kız, bebek                 Şimdilerde on ikinci sınıftayım ve
                    arabasında ne arıyor?’’ diyerek                 masa tenisinde dünya çapında başarı
                    anneme ve babama çıkışmalarını hiç              elde etmeye dönük amaçlarımı
                    unutamıyorum. Keşke insanlar, olağan            korumaktayım. 2024’te Fransa’da
                    dışı durumlara karşı daha anlayışlı             yapılacak Paris Paralimpik Oyunları’na
                    olabilseler. Kendilerini şaşırtan               katılmak ve ülkemi en iyi şekilde
                    olayların çok farklı ve hassas nedenleri        temsil etmek benim en büyük
                    olabileceğini düşünebilseler.                   hayalim.
                    Neyse ki yaşamım beni üzen                      Sporun iyileştiren gücü ile her
                    bu tür anılarla dolup taşmadı.                  geçen gün biraz daha mutlu
                    Ailem engelimin ortaya çıkardığı                oluyor ve geleceğe dair umutlarımı
                    sıkıntılarla başa çıkabilmem                    arttırıyorum. Fırsat verildiğinde
                    için hep bana destek oldu.                      neleri yapabildiğimi gördüm
                    Anaokuluna başladığımda ailemin                 ve çalışarak başarabileceğime
                    desteğine, öğretmenlerimin ve sınıf             yürekten inandım. Benim gibi pek
                    arkadaşlarımın gücü de eklendi.                 çok arkadaşımın da gerekli imkân
                    Öğretmenlerimin anlayışı ve güler               sunulduğunda başarılı olacağını
                    yüzü, arkadaşlarımın samimiyeti ve              düşünüyorum. Erişilebilir spor
                    ilgisi sayesinde çok güzel günlerim             salonlarının sayısı umarım zamanla
                    oldu. Hatta ilk tekerlekli sandalyemi           artar, ön yargılarımız kırılır ve azimle
                    de öğretmenlerimin çabasıyla                    hedeflerimize ulaşırız. Unutmayın: Bizi
                    Kayseri’de Gürpınar İlköğretim                  sınırlayan tek şey, hayal gücümüzün
                    Okulunda edindim. Birinci sınıfı                sınırlarıdır. Tekerlekli sandalye bizim
                                                                    kanatlarımız. Haydi, kanatlarımızı
                                                                    özgür bırakalım!
                                                                                                                      49 49 49 49
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56