Page 55 - orada_bir_koy_var_uzakta

Kardeslige

Doyulur mu?
Çağrı Cebeci

Nevinler mahallemize yeni taşındı. Hem Şöyle:
de bizim apartmanın üst katına. Eşyalarını el VOLKAN: Birbirimize kardeşim derken
birliğiyle evlerine çıkardık. KORO: Neden
Nevin’i görseniz… Sarı, kıvırcık saçları ELİF: Su içiyor gibiyiz?
var. Gözlerinin içi gülüyor. Annem “İyice
yerleşsinler, ziyaretlerine gideriz.” dedi.
TUNA: Birbirimize kardeşim derken
Akşam yaptığı yemeğin yarısını Nevinlere KORO: Neden
götürdüm. İki gün sonra “Hoş geldiniz. NEVİN: Türkü söylüyor gibiyiz?
Güle güle oturun.” demeye gittik. Çok
sevindiler. Babam “Biz bir aileyiz artık.” dedi. BİLGE: Birbirimize kardeşim derken
“Yapabileceğimiz bir şey olursa her zaman
hazırız. Bu bizim komşuluk görevimiz.” KORO: Neden
“Sağ olun.” dedi Nevin’in babası. “Çok TOPRAK: Doyuyor gibiyiz?
teşekkür ederiz. Sayenizde hiç yabancılık
çekmedik.” Şiir korosu bizim kardeşlik ilanımızdı.
Komşu olmak, akraba olmak gibi. Aynı Öğretmenimiz hepimizi alkışladı.
kandan gelenler akraba oluyorsa aynı Unutmadan şair, “Doyuyor gibiyiz.” demiş
duyguları paylaşanlar neden akraba ya. Galiba o da kardeşliğe doyulmayacağını
olmasın? biliyormuş.

Karne tatili bitti. Okula başladık. Bir de ne
göreyim? Nevin bizim sınıfta. Bütün sınıf
kucak açtı Nevin’e. Hep birlikte “Hoş geldin.”
dedik ona. Öğretmenimiz yeni döneme
başlarken “Şiir korosu kuralım mı?” diye
sordu.
“Şiir korosu mu?” dedik. “O ne demek?”
Öğretmenimiz açıkladı: Bir şiirin bazı
dizelerinin tek tek, bazı dizelerinin de koro
hâlinde okunduğu bir etkinlikmiş. Tiyatroya
benziyor.
Elimizde Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın
“Kardeşlik” adlı şiiri vardı.

Şiiri aramızda paylaştık. Birinci bölümde ilk
dizeyi Volkan okuyacak, ardından bütün sınıf
“Neden?” diyecekti. Sonra da Elif bir dize
okuyacaktı.
İkinci bölümde ilk dizeyi Tuna okuyacak,
koro “Neden?” diye soracak; dördüncü dizeyi
Nevin seslendirecekti.
Üçüncü bölümde ise ilk dizeyi Bilge
okuyacak, “Neden?” sorusunu hep
birlikte sorduktan sonra Toprak son dizeyi
okuyacaktı.

53 53 53 53