Page 39 - orada_bir_koy_var_uzakta
P. 39
Kollarım göğün yüzüne uzanır,
Köklerim toprağın derinine.
Gölgem her canlıya davettir.
Meyvelerim de öyle.
Mevsimlerin biri gelir biri geçer.
Bazen yanında hüzün getirir,
Bazen beklenmedik sevinçler...
Yağmurlar yağar,
Bir bakarsın sel olur, ıslanırım.
Karlar yağar,
Bir bakarsın don olur, üşürüm…
Her zorluğa direnirim ben.
Öylesine bağlıyım toprağıma
Şaşırtsa da doğa beni gücüyle,
İnatla sarılırım yaşama.
Yine yapraklanır, çiçek açarım
Yine kuşlar konar dallarıma.
Ben bir ağacım da,
Her canlı, biraz ağaçtır aslında.
Aytül Akal
Ahmet Demir
37 37 37 37
